“آژنگ نیوز”:باستر کیتون،کمدین و کارگردان سینما، که به خاطر بیان بی‌احساس و کمدی بصری خلاقانه و اغلب استادانه‌اش شناخته می‌شد، در پیکوا، کانزاس در چنین روزی در سال ۱۸۹۵ میلادی متولد شد.
باستر کیتون، یکی از بزرگترین کمدین‌ها و فیلمسازان تمام دوران، بین سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۸، ۱۹ فیلم کوتاه صامت و ۱۰ فیلم بلند صامت ساخت.
هفت فیلم او در فهرست ملی ثبت فیلم قرار گرفته‌اند که او را به یکی از پرافتخارترین فیلمسازان این فهرست معتبر تبدیل کرده است: یک هفته (۱۹۲۰)، پلیس‌ها (۱۹۲۲)، شرلوک جونیور و دریانورد (هر دو ۱۹۲۴)، ژنرال (۱۹۲۶)، کشتی بخار بیل جونیور و فیلمبردار (هر دو ۱۹۲۸). مجله تایم، شرلوک جونیور را یکی از ۱۰۰ فیلم برتر تمام دوران خود اعلام کرد.
مجله Entertainment Weekly او را به عنوان هفتمین فیلمساز بزرگ تاریخ و سی و پنجمین ستاره بزرگ سینما انتخاب کرده است، در حالی که موسسه فیلم آمریکا او را بیست و یکمین بازیگر بزرگ سینما انتخاب کرده است و شاهکار او، ژنرال، محصول سال ۱۹۲۶، در فهرست «۱۰۰ سال… ۱۰۰ فیلم – دهمین سالگرد» AFI رتبه ۱۸ و در فهرست «۱۰۰ سال… ۱۰۰ خنده» دوباره رتبه ۱۸ را دارد، شرلوک جونیور در رتبه ۶۲ و ناوبر در رتبه ۸۱ در همان فهرست قرار دارند.
مجله Sight & Sound، ژنرال را در فهرست ۲۰۱۲ خود از بزرگترین فیلم‌های تمام دوران، رتبه ۳۴ و در فهرست بزرگترین کارگردانان تمام دوران، رتبه ۷۵ را کسب کرد. کیتون و ژنرال همچنین در فهرست ۱۰ فیلم برتر Sight & Sound در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۸۲ که هر ۱۰ سال یک بار اعلام می‌شود، قرار گرفتند.
کیتون در طول زندگی خود، در سال آغاز به کار جایزه جورج ایستمن (۱۹۵۵) موفق به دریافت آن شد و در سال ۱۹۶۰ «به خاطر استعدادهای منحصر به فردش که کمدی‌های جاودانه‌ای را به پرده سینما آورد»، جایزه افتخاری اسکار® را دریافت کرد. علاوه بر این، کیتون دو ستاره در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود دارد، یکی برای فیلم‌هایش (بلوار هالیوود ۶۶۱۹) و دیگری برای کارهای تلویزیونی‌اش (بلوار هالیوود ۶۳۲۱).
از زمان مرگش، شهرت او همچنان رو به افزایش بوده است، تا جایی که اکنون بسیاری او را بزرگترین کمدین سینمای صامت می‌دانند. در سال ۱۹۱۷، باستر کیتون برای اولین بار جلوی دوربین فیلم‌برداری رفت. او ۲۱ ساله بود و از پیشکسوتان صحنه وودویل بود و از کودکی اجرای کمدی آکروباتیک خانواده‌اش را بر عهده داشت. صد سال بعد، کمدی‌های سینمایی کیتون به همان اندازه که در زمان انتشار اولیه‌شان خنده‌دار و جذاب بودند، برای مخاطبان قرن بیست و یکم نیز خنده‌دار و جذاب هستند.