“آژنگ نیوز”:تاسیس اداره هواشناسی درایران اقدامی تقریبا با عمر کم است.اداره هواشناسی مهر آباد در حقیقت از اول برای کمک هوانوردی تاسیس شده و قسمتی از اداره کل هواپیمایی کشوری بوده است.که زیر نظر تیمسار سرتیپ اشتو داخ اداره میشد.
در سال ۱۳۳۴که اداره کل هوا شناسی کشوری تأسیس شد؛دستگاه هواشناسی مهرآباد نیز ضمیمه آن گردید.
اداره هواشناسی ،درکلیه بیست و چهار ساعت شب و روز مشغول کاربود و دائما دستگاههای بی سیم گیرنده و فرستنده اش با ادارات هواشناسی کشورهای خاورمیانه و اروپا و شوروی در تماس مستقیم بود.
زیرا پیش بینی اوضاع جوی برای بیست و چهار ساعت هم موکول به این بود که از وضع جوی کلیه ممالک همسایه و نتیجه مطالعات مراکز هواشناسی ممالک دیگر اطلاع مرتب داشته باشند. در ایران (۱۳۳۶)سی مرکز هواشناسی وجود داشت که همه آنها زیر نظر شعبه مرکزی فرودگاه مهرآباد کار میکردند و همه آنها موظف بودند هر ساعتی یکبار اوضاع جوی منطقه خودشان را گزارش دهند.
تعداد کارشناسان پیش بینی که آنها را پیش بین – میگویند در ایران جمعاً ده نفر بودند که زیر نظر آقای عبدالحسین پرویز نوائی کار میکنند. این پیش بینی ها علاوه بر تحصیلات عالی یک دوره دو ساله مخصوص پیش بینی را هم طی کرده اند.
کلیه روسا و متخصصین فنی اداره هوا شناسی ایرانی بودند .آنها در کار خودشان هم استعداد و مهارت کافی داشتند ولی وسایل کارشان کامل نبود. معذالک طبق آمار موجود صحت پیش بینی این جوانان ایرانی در دو سال فعالیتشان؛ به نسبت و مقایسه با مراکز مجهز هوا شناسی خارجی بیشتر بوده که کمتر نبوده است.
ولی باید لوازم کارشان را تکمیل مینمود. مثلا یک نوع رادیوی مخصوصی بود به نام رادیوزوند – که آن را در یک بالن مخصوص میگذاردند و به هوا میفرستادند که تدریجا تاده کیلومتری بالا میرفت و به طور خودکار گزارش جوی را از لحاظ حرارت ، فشار رطوبت ، وزش باد مسیر باد وغیره را مرتبا با امواج بیسیم به مرکز هواشناسی میفرستادند.
عبدالحسین پرویز نوایی رییس اداره هواشناسی در سال ۱۳۳۶ خورشیدی
بعد که بالن خیلی بالا میرفت به علت کم شدن فشار هوا باد میکردند و به تدریج بزرگتر میشد تا وقتی که میترکیدو رادیوزوند از ارتفاع تقریبا ده کیلومتری بزمین بر میگشت و در بیابان میافتاد که بدیهی است دیگر قابل استفاده نبود . در مراکز هواشناسی خارجی هر روز اقلا یکی یا دو تا از این رادیو زوندها را که هر کدام آنها چهارصد تومان قیمت داشت به هوا میفرستادند که همان دفعه اول دیگر قابل استفاده نبود.
هواشناسی ایران از این لحاظ در مضیقه بود.لذا در صددبودند خودشان به قیمت کمتری مقداری ازاین دستگاههای رادیو زوند راخریداری کنند.
گروه تاریخ