“آژنگ نیوز”:در دوره ایام عید نوئل (۱۹۰۶ میلادی)وقت شرفیابی به حضور مظفرالدین شاه تعیین گردید. به معیت کنت داپشیر کاردار سفارت فرانسه به فرح آباد محل توقف شاه که دریک ساعتی تهران واقع است رفتیم .وزیر دربار که یکی از شخصیت های تازه و از اهالی آذربایجان است ما را به طرف عمارت مسکونی شاه هدایت نمود.
مظفرالدین شاه که ضعف ونقاهت بر وجود او مستولی شده و آثار پیری قبل ازموعد در چهره او هویدا بود بارنگ پریده و قیافه که عدم رضایت و بدبختی درونی در آن منعکس بود با لباس سپاهی ساده و کلاه پوستی معمولی مشکی بدون هیچ گونه علامت و نشانی که درخور مقام سلاطین است درمیان عده از اطرافیان نزدیک خود در اطاق محقری در انتظار ما بود .
در موقع ورود ما بالبخندی دست نرم وضعیف خود را به طرف من دراز و زبان ترکی از من احوالپرسی و از جزئیات مسافرت من ازطرابیزون به تهران و از نقشه مسافرت آتی من به کویرسئوالانى نمود و مخصوصا اظهار تمایل نمود از کتابی که راجع به خاطرات مسافرت خود می نویسم نسخه ای برای وی فرستاده وعکس او را هم چاپ نمایم.
عکسی که مظفرالدین شاه به خط خود برای سون هدین امضا کرد.
بدبختانه قسمت اول تقاضای وی را نتوانستم انجام دهم زیرایک سال بعد وی بدرود حیات گفت ولی قسمت دوم را با کمال میل انجام و عکسی را که با امضای خود السلطان مظفر الدین شاه قاجار» به من اهدا نمود .
دراین موقع نامه ای را که اوسکار پادشاه سوئد با انشاء و واصطلاحات شیرین شرقی به عنوان مظفر الدین شاه تهیه و قبل از مسافرتم به ایران به من داده بود تقدیم داشتم .
شاه نامه را به مشیر الدوله تسلیم و دستور داد آنرا ترجمه کرده و مفاد آن را به اطلاع برساند به این ترتیب شرفیابی ما خاتمه و به طرف شهر مراجعت کردیم !
مظفر الدین شاه مردی بود که به کلی قوای جسمانی خود را از دست داده و یک فرمانروای ضعیفی بشمار میرفت .
منبع:خاطرات سون هدین جهانگرد سوئدی
گروه تاریخ