“آژنگ نیوز”: مجسمه های مومی در موزه مردم شناسی کوششی برای حفظ چهره تاریخی مردم جامعه ایرا نی بود. موزه مردم شناسی در خیابان بو علی تهران واقع شده بود.
این موزه در سال ۱۳۱۹ برای جمع آوری و حفظ آثار محیط و زندگی مردم ایران تاسیس شد. این موزه آثار دیدنی بسیاری داشت.
سیرابی فروش
سیرابی فروش و شیردون فروش یکی از مشاغل دورگردی بود که در زمان تاسیس موزه سالهابود که
مردم تهران، حتی اهالی جنوب شهرنیز دیگر صدای آن را نمی شنیدند سیرابی برای فقرا و برای لوطی ها مزه مشروب بود. سیرابی فروش ها در ساعت معینی از کوچه ها عبور میکرد و عده ای هم از این مرد کاسب به جای ساعت استفاده میکردند.
وقتی فریاد سیرابی فروش بلند میشد؛مثلا ما در آقا مصطفی میزد تو سرش و میگفت خدا یا سیرابی فروش هم اومد از این ور بریده خبری نشد.
خانمها در اندرون
خانم در اندرون تشریف دارند و فقط چیزی که حضورشان نیست ، یک قلیان شیک مرصع و قشنگ است .خانمهای قدیمی ایران در اندرون خانه اشان؛ چارقد های تگرگی پته دار و چادرهای اطلس گلدار داشتند .همچنین عده ای شلیته های زر دوزی شده میپوشیدند .تعداد زیادی از مادر بزرگها شلیته ها را به جای دامن پلیسه می پوشیدند.
کیمیاگر
این آقا در بحر تفکر غوطه ور است. بعضی از بازاریها که در دام می افتادند و با سواد میشدند. معجون عجیبی از آب در میآمدند. اینها دیگر نه با سواد بودند و کاسب. بعضی از اینها مردمان بیچاره تری میشدند.
به این ترتیب که دنبال کیمیا رفته و کیمیاگرمیشدند و هست نیست خود را برای بدست آوردن طلا صرف میکردند.
درنهایت مردم قدیم تهران معتقد بودند که ارزش آنرا دارد که یک روز را در این موزه بسر ببرند و ببینید مردم ایران درگذشته چگونه زندگی میکرده اند.
مجسمه های مومی موجود در این موزه بوسیله آقایان جواد بیک ، زاکاتالی و واسیلی اسمیر کوف تهیه شده بود. این مجسمه ها به حدی به انسان حقیقی شباهت داشتند که هر کس به آنها نگاه میکرد؛ فکر نمیکرد که به مجسمه نگاه میکند.
تهیه و تدوین:حسن محرابی
گروه تاریخ