“آژنگ نیوز”:سوگند در اوستا به معنى “داراى گوگرد” است. در ایران باستان براى اثبات بى گناهى یک شخص به او گوگرد میدادند! اگر شخص زنده میماند یعنى بى گناه بوده و اگر میمرد گناه کار بود!

در دوران باستان، سوگندها آیینهای رسمی بودند که اغلب شامل عناصر مذهبی یا نمادین میشدند تا حقیقت یک گفته یا تحقق یک وعده را تضمین کنند. این آیینها در فرهنگهای مختلف متفاوت بودند، اما معمولاً شامل توسل به خدایان، استفاده از اشیاء مقدس یا انجام اعمال نمادین برای تأکید بر جدیت تعهد بودند.
طبق نظر باستان شناسانسوگند “عملی رسمی بوده است که با آن شخص خدا را به شهادت بر حقیقت سوگندی فرا میخواند”. سوگندهایی که در بین همه مردم رایج بوده در حقیقت یک عملکرد مذهبی را تشکیل میدادند.
گروه تاریخ