“آژنگ نیوز”:دوروتی پارکر،شاعر ونویسنده داستان کوتاه آمریکایی،در چنین روزی درسال ۱۸۹۳ میلادی متولدشد.دوروتی پارکر،نویسنده برجسته آمریکایی بود که به خاطر شوخ طبعی و مشاهدات دقیقش از آداب و رسوم اجتماعی در اوایل قرن بیستم شناخته می‌شد.
او در مدرسه‌ی صومعه‌ی بِلسِد سِکرامنت در شهر نیویورک و یک مدرسه‌ی تکمیلی به نام میس دانا در موریستاون، نیوجرسی تحصیل کرد، اما هرگز دیپلم دبیرستان نگرفت. او تا ورود به دنیای انتشار مجله، به عنوان نوازنده‌ی پیانو در یک آکادمی رقص، مخارج زندگی خود را تأمین می‌کرد. پس از فروش اولین شعرش به ونیتی فیر در سال ۱۹۱۴، به طور منظم برای ووگ مطلب می‌نوشت.
در سال ۱۹۱۷، او نقش پی.جی. وودهاوس را به عنوان منتقد تئاتر در ونیتی فیر به عهده گرفت. در همان سال، با همسر اولش، ادوین پی. پارکر، دلال سهام، ازدواج کرد.این ازدواج ناموفق بود و این زوج حدود یک دهه بعد از هم جدا شدند. او در حالی که در حرفه نقدنویسی مشغول به کار بود، عضو کلیدی «میزگرد» بود، گروهی از نویسندگان که در هتل آلگونکین، هنگام ناهار، به طنزپردازی می‌پرداختند.
او از بدو تأسیس نیویورکر در سال ۱۹۲۵، عضو افتتاحیه هیئت ویراستاران آن بود و در طول دهه بعد، مرتباً اشعار کوتاهی را برای صفحات آن می‌نوشت. در سال ۱۹۲۶، پارکر اولین کتاب شعر خود، «طناب کافی» را منتشر کرد که به کتابی پرفروش تبدیل شد. از دیگر مجموعه‌های او می‌توان به «تفنگ غروب» (۱۹۲۸) و «مرگ و مالیات» (۱۹۳۱) اشاره کرد.
در ادامه او آثار مشهوری از جمله شعر و داستان کوتاه خلق کرد و جایزه او. هنری را برای قطعه “بلوند گنده” خود دریافت کرد.
پارکر در سال ۱۹۳۴ به هالیوود نقل مکان کرد. در آنجا، او به عنوان فیلمنامه‌نویس در فیلم‌هایی مانند «ستاره‌ای متولد شده است» کار کرد و چندین نامزدی اسکار را به همراه همسر دومش آلن کمپبل به دست آورد. در آن زمان، او درگیر سیاست‌های چپ‌گرایانه، جمع‌آوری پول برای اهداف مترقی، گزارش از جنگ داخلی اسپانیا و نوشتن مقالات برای نشریه نیو مسز بود.
پارکر در سال‌های پایانی عمرش، از نظر سیاسی فعال شد، با فاشیسم مخالفت کرد و از حقوق مدنی دفاع کرد و پس از مرگش در سال ۱۹۶۷، دارایی خود را به NAACP واگذار کرد. پارکر که به خاطر مشارکت‌های ادبی ماندگارش شناخته می‌شود
گروه تاریخ