“آژنگ نیوز”:وقتی مقامات متفقین کشور ژاپن را در زمان جنگ دوم جهانی(۱۹۴۵ میلادی)اشغال نمودند.یکی ازمشکلاتشان در این کشور ارتباط با توده مردم ژاپن بود!
در حقیقت بیشتر مردم ژاپون از خواندن زبان ژاپونی رسمی عاجز بودند، زیرا زبان ژاپونی رسمی بازبان ژاپنی که مورد تکلم مردم بود؛ اختلاف زیادی داشت.بطوریکه۸۵ درصد ژاپونیهائیکه سواد داشتند اما نمی توانشتند مطالب روزنامه ها را بفهمند و بیشتر مطالب را مثل معما پیش خود حل می.کردند علاوه بر این، اولویت دادن به زبان انگلیسی از سوی متفقین؛در بسیاری از محیط‌های رسمی و اجتماعی، وضعیتی را ایجاد کرد که در آن گاهی اوقات یادگیری زبان ژاپنی کم‌ارزش تلقی می‌شد.
در اینجا بی مناسبت نیست موضوع خنده آوری را به عنوان شاهد ذکر کنیم: در سال ۱۹۴۵ در شهر «کارول زاوا » اسیران جنگی امریکایی از وجد و شعف بی پایان ژاپونیهایی که نگهبان آنها بودند کاملا مبهوت و متحیر گردیدند . این مسرت بی پایان در نتیجه خواندن اعلامیه امپراطور ژاپون در رادیو به آنها دست داده بود . امپراتور ژاپون در اعلامیه مزبور تسلیم بلاشرط ژاپون را اطلاع میداد ، ولی ژاپونیهای تصور میکردند جنک به نفع ژاپون پایان یافته است زیرا جملات اعلامیه در نظر آنها این مفهوم را داشت !
مبدء زبان ژاپونی
مبدء واصل پیدایش خط ژاپونی در ظلمت قرون و اعصار گم میشود. سابق بر این ژاپونیها خط صدا داری داشتند به این معنی که هر علامتی نشانه کلمه مخصوصی بود. بعدها با حروف چینی مخلوط شد و امروز خط ژاپونی از ترکیب تصاویر و حروف وعلائم صداداری تشکیل شده و رویهمرفته این زبان ساده دارای ده هزار حرف میباشد.
برای خواندن مطالب فنی ژاپونی باید اقلا ۹ هزار حرف را شناخت و برای خواندن سر مقاله های روز نامه ها شناختن هزار حرف کافیست و بالاخره برای درک عناوین مقالات و تابلوها و امثال اینها باید لااقل ۲۵۰۰ حرف ژاپونی را بلد بود و با تمام این احوال در مدت شش سال تعلیمات اجباری و مجانی که بیشتر آنهم صرف فرا گرفتن خط ژاپونی میشود فقط ۱۴۰۰ حرف آموخته میشود که لا یقترین دانش آموزان در نهایت چهار صد تا ششصد حرف یاد میگیرند.
اما نکته آخری که باید اضافه کرد این بود که در طول جنگ، حدود ۶۰۰۰ آمریکایی با اصالت ژاپنی (AJA) مهارت‌های زبانی و اطلاعاتی ارزشمندی را برای پرسنل نظامی و دریایی متفقین در سراسر مناطق آسیا و اقیانوس آرام فراهم کردند.
تهیه و تدوین:فرحناز عباسی
گروه گزارش