“آژنگ نیوز”:دانشمندان با باز کردن «کابینت بایگانی» خاطرات مغز، «ذهن‌ها را می‌خوانند».وقتی صحبت از حافظه انسان می‌شود، اسرار بسیاری باقی می‌ماند، اما یک مطالعه جدید با نگاه به «کابینت بایگانی» مغز به حل برخی از آنها کمک می‌کند. یک تیم تحقیقاتی با استفاده از ضبط فعالیت مغز و ابزارهای یادگیری ماشین، بینش‌های جدیدی در مورد چگونگی مرتب‌سازی و فهرست‌بندی خاطرات اشیاء توسط مغز ما آشکار کرده است.
برای هر نسل Z در این جمع، کابینت بایگانی یک قطعه باستانی از مبلمان اداری است که توسط اجداد شما در گذشته‌های دور و تاریک برای ذخیره تکه‌های کاغذ استفاده می‌شده است. به گفته نویسندگان این مطالعه، این یادگار پیش از دیجیتال همچنین استعاره‌ای مفید برای چگونگی نگهداری خاطرات بصری اشیاء مختلف توسط مغز است.
در حالی که چیزهای زیادی در مورد حافظه نمی‌دانیم، یک چیز که به طور منطقی از آن مطمئن هستیم این است که هیپوکامپ نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. این بخش برای توانایی ما در به خاطر سپردن «مکان» و «زمان» چیزها حیاتی است، اما ذخیره یک خاطره جداگانه از هر شیء که در طول زندگی خود با آن مواجه می‌شویم، به سادگی امکان‌پذیر نیست.
بنابراین، دانشمندان علوم اعصاب استدلال کردند که هیپوکامپ باید از نوعی سیستم طبقه‌بندی استفاده کند. دونگ سونگ، نویسنده ارشد و استادیار دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC)، در بیانیه‌ای توضیح داد: «[من] می‌خواستم از این فرصت استفاده کنم و به برخی از سوالات اساسی علوم اعصاب پاسخ دهم. و این یکی از آنهاست.» .
سونگ و تیمش ۲۴ بیمار مبتلا به صرع را که قبلاً الکترودهایی در مغزشان کاشته شده بود تا به پزشکان در تعیین محل تشنج‌هایشان کمک کند، استخدام کردند. این امر این گروه از بیماران را به طور منحصر به فردی برای کمک به تحقیقات علمی در کنار درمان‌های پزشکی خودشان آماده می‌کند.
بسیاری از این بیماران خود نیز اختلالات حافظه را تجربه می‌کنند، بنابراین می‌توانند مستقیماً از این نوع تحقیق بهره‌مند شوند. در حالی که شرکت‌کنندگان یک کار یادآوری حافظه را انجام می‌دادند، تیم توانست با استفاده از الکترودهایی که از قبل در محل داشتند، افزایش فعالیت دو جمعیت از نورون‌های هیپوکامپ را ثبت کند. سونگ گفت: «ما به بیماران اجازه دادیم پنج دسته تصویر را ببینند: «حیوان»، «گیاه»، «ساختمان»، «وسیله نقلیه» و «ابزارهای کوچک». سپس سیگنال هیپوکامپ را ثبت کردیم. سپس، بر اساس سیگنال، با استفاده از تکنیک یادگیری ماشینی خود از خودمان سوالی پرسیدیم. آیا می‌توانیم صرفاً بر اساس سیگنال مغزی آنها، تصویر مربوط به کدام دسته را رمزگشایی کنیم؟» به عبارت دیگر، آیا آنها می‌توانند با تشخیص اینکه بیمار در یک لحظه معین چه نوع تصویری را به خاطر می‌آورد، فقط از روی ثبت‌های مغزی آنها، «ذهن بیماران را بخوانند؟» معلوم شد که بله، آنها می‌توانند.
سونگ گفت: «ما می‌توانیم تقریباً به طور دقیق رمزگشایی کنیم که بیمار سعی در به خاطر سپردن چه نوع تصویری داشته است.» این تأیید می‌کند که مغز، همانطور که از مدت‌ها قبل گمان می‌رفت، اشیاء را به دسته‌های مختلف؛ دسته‌بندی می‌کند.
چارلز لیو، استاد مهندسی زیستی و مدیر مرکز بازسازی عصبی USC در دانشکده پزشکی کک، از دیگر رهبران این مطالعه، افزود: «با این دانش، می‌توانیم شروع به توسعه ابزارهای بالینی برای بازیابی حافظه از دست رفته و بهبود زندگی، از جمله پروتزهای حافظه و سایر استراتژی‌های ترمیم عصبی کنیم.» .
در مورد مراحل بعدی، یکی از آنها گسترش این کار فراتر از پنج دسته‌ای است که آنها پوشش داده‌اند، به خصوص به این دلیل که در زندگی روزمره خود با اشیاء مختلفی روبرو می‌شویم که می‌توانند در چندین دسته قرار بگیرند – جالب خواهد بود که ببینیم مغز چگونه با اینها برخورد می‌کند.
این تیم همچنین پیشنهاد کرد که تحقیقات آینده می‌تواند سعی کند یک محیط واقعی‌تر را به تصویر بکشد و همچنین ذخیره‌سازی حافظه بلندمدت‌تر را بررسی کند. وقتی اشیاء بایگانی می‌شوند، آیا در آنجا می‌مانند یا سیستم با گذشت زمان تکامل می‌یابد؟ منصفانه بگویم، هنوز اسرار زیادی در مورد حافظه وجود دارد که باید کشف شوند.
نویسنده:لورا سیمونز سردبیر سلامت و پزشکی
گروه گزارش