“آژنگ نیوز”:پیتراوتول بازیگر سینما و تئاتر؛در چنین روزی در سال ۱۹۳۲ متولد شد.او با نام کامل پیتر سیموس اوتول، هفت دهه سابقه بازیگری پررونقی داشت. او که در خانواده‌ای ایرلندی-اسکاتلندی متولد شد، خودش از تاریخ و محل دقیق تولدش مطمئن نبود و در زندگینامه خود اذعان کرد که دو گواهی مختلف دارد. سند ایرلندی می‌گوید که او در ماه ژوئن متولد شده است، اما او ۲ آگوست را به عنوان روز تولد خود انتخاب کرد. او در انگلستان بزرگ شد و از کودکی می‌خواست روزنامه‌نگار شود. او به عنوان کارآموز در روزنامه یورکشایر ایونینگ پست شروع به کار کرد، اما خیلی زود عشق جدید خود را به تئاتر کشف کرد. او دو سال در نیروی دریایی سلطنتی خدمت کرد و در سال ۱۹۵۲ در آکادمی سلطنتی هنرهای نمایشی لندن ثبت نام کرد.

پس از پایان تحصیلات، چند سالی در تئاتر اولد ویک در بریستول کار کرد. او اولین نقش‌های کوچک‌تر خود را در سینما و تلویزیون در اواسط دهه ۱۹۵۰ ایفا کرد. دیوید لین، کارگردان، نقش اصلی فیلم لارنس عربستان (۱۹۶۲) را به او داد. این اولین نقش اصلی پیتر اوتول بود که فوراً او را به شهرت بین‌المللی رساند و تا به امروز شناخته‌شده‌ترین نقش او باقی مانده است. او نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد، جایزه بافتا بریتانیا را برای بهترین بازیگر مرد بریتانیایی و جایزه دیوید دی دوناتلو ایتالیا را برای بهترین بازیگر مرد خارجی (به طور مشترک با فردریک مارچ برای فیلم هفت روز در ماه مه ۱۹۶۴) دریافت کرد.

اوتول - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

اوتول دو نامزدی اسکار برای ایفای نقش هنری دوم دریافت کرد، اولین نامزدی برای نقش در فیلم بکت (۱۹۶۴) و دومین نامزدی برای فیلم شیر در زمستان (۱۹۶۸)بود.

در اواسط دهه ۱۹۸۰، حرفه او به دلیل مشکلات معده آسیب دید. در آن زمان او بیش از حد مشروب می‌خورد و بعداً متوجه شد که سرطان معده دارد. پس از جراحی و یک دوره طولانی درمان، نوشیدن را ترک کرد و توانست با بیماری مبارزه کند. او با موفقیت به سینما بازگشت و در کمدی اکشن محبوب «بدلکار» (۱۹۸۰) به کارگردانی ریچارد راش و کمدی «سال مورد علاقه من» (۱۹۸۲) به کارگردانی ریچارد بنجامین نقش‌های اصلی را بازی کرد.

وی برای هر دو نقش نامزدی اسکار و همچنین جوایز زیادی دریافت کرد. در دهه ۱۹۸۰، او علاوه بر ساخت فیلم‌های بلند، بیشتر در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی ظاهر شد. نقش اصلی کمدی «سال مورد علاقه من» (۱۹۸۲) به کارگردانی ریچارد بنجامین، نامزدی اسکار دیگری را در سال ۱۹۸۳ برای او به ارمغان آورد.

فیلم بزرگتر بعدی اش، درام زندگینامه‌ای «آخرین امپراتور» (۱۹۸۷) به کارگردانی برنارد برتولوچی بود. در طول دهه ۱۹۹۰، به دست آوردن نقش‌های خوب برای او دشوارتر شد ؛اما به کار در تلویزیون و بازی در سریال‌ها و فیلم‌ها ادامه داد.

در ژوئن ۲۰۱۳، او بازنشستگی خود را اعلام کرد و آخرین نقش خود را در نمایش تاریخی «کاترین اسکندریه» (۲۰۱۴) ساخته مایکل ردوود ایفا کرد. همزمان با حرفه سینمایی‌اش، به کار در تئاتر ادامه داد.

گروه گزارش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *