“آژنگ نیوز”:گرترود استاین، نویسنده آوانگارد، که خانه‌اش در پاریس محل تجمع هنرمندان و نویسندگان برجسته بود، در چنینی روزی در سال ۱۹۴۶ میلای در سن ۷۲ سالگی درگذشت.گرترود استاین نویسنده آوانگارد آمریکایی تأثیرگذاری بود که به خاطر سبک ادبی منحصر به فرد و مشارکت‌های چشمگیرش در ادبیات مدرن شناخته می‌شد. استاین که در سال ۱۸۷۴ در خانواده‌ای از مهاجران آلمانی متولد شد، دوران کودکی خود را در شهرهای مختلفی از جمله وین، پاریس و بالتیمور گذراند و در نهایت در اوکلند، کالیفرنیا ساکن شد. پس از مدت کوتاهی تحصیل در دانشکده پزشکی جان هاپکینز، به پاریس نقل مکان کرد و در آنجا به چهره‌ای برجسته در صحنه ادبی و هنری مهاجران تبدیل شد و میزبان سالن‌هایی بود که هنرمندان و نویسندگان برجسته‌ای مانند ارنست همینگوی و پابلو پیکاسو را به خود جذب کرد.
از همان ابتدا، گرترود و لئو مرتباً به گالری‌ها، موزه‌ها و نمایشگاه‌های سالن (سالن مستقل‌ها و سالن پاییز) می‌رفتند و به طور مشترک آثار هنرمندان نوظهور و همچنین گاهی اوقات آثاری از اواخر قرن نوزدهم را خریداری می‌کردند. تا سال ۱۹۱۴، آنها مجموعه قابل توجهی از آثار پل سزان، هنری ماتیس و پابلو پیکاسو، هنرمندانی که آثارشان هسته اصلی دارایی‌های آنها را تشکیل می‌داد، جمع‌آوری کرده بودند. آنها همچنین نقاشی‌ها و آثار روی کاغذ اونوره دومیه، اوژن دلاکروا، موریس دنیس، ادوار مانه، هنری دو تولوز-لوترک و فلیکس والوتون را در اختیار داشتند. از سال ۱۹۰۶، خانواده استاین هر هفته شنبه شب‌ها در محل سکونت مشترکشان در خیابان فلوروس شماره ۲۷، سالنی را برگزار می‌کردند. این رویداد به یکی از مهم‌ترین مکان‌های گردهمایی گروه‌های بین‌المللی هنرمندان، نویسندگان، مجموعه‌داران و فروشندگان آثار هنری تبدیل شد که در پاریس زندگی می‌کردند یا به آنجا سفر می‌کردند.
در زمان مرگ او در سال ۱۹۴۶، استاین دارایی خود، از جمله مجموعه هنری، را به برادرزاده‌اش، آلن، تنها پسر برادر بزرگترش، مایکل، و همسرش، سارا (با نام خانوادگی ساموئلز) واگذار کرد.
استاین از کوبیسم حمایت می‌کرد و به طور مشهوری از ریشه‌های اسپانیایی آن دفاع می‌کرد. او آثار هنری کوبیسم پیکاسو و گریس را جمع‌آوری کرد، درباره کوبیسم و هنرمندان آن نوشت و با در دسترس قرار دادن گسترده مجموعه خود، حضور پایدار این جنبش را در محافل هنری محلی تضمین کرد. گرترود و لئو اندکی پس از ملاقات گرترود با پیکاسو در سال 1905، شروع به خرید آثار پیکاسو کردند. آنها آثار را مستقیماً از هنرمند یا از دلالان کلوویس ساگو و آمبرواز ولار خریداری کردند. پرتره معروف پیکاسو از گرترود در سال ۱۹۰۶(موزه هنر متروپولیتن) نمونه‌ای از رابطه نزدیک و پایدار بین هنرمند و حامی‌اش است. در طول سال‌ها، گرترود این حرکت را با کشیدن سه پرتره ادبی از پیکاسو (۱۹۰۹، ۱۹۲۳ و ۱۹۳۸) جبران کرد.
آثار ادبی استاین، از جمله “سه زندگی” و “زندگینامه آلیس بی. توکلاس”، با استفاده تجربی از زبان، که اغلب شامل تکنیک‌های جریان سیال ذهن و اشکال روایی غیرمتعارف است، مشخص می‌شوند. اگرچه او در ابتدا با انتقاد روبرو شد و تحت الشعاع معاصران خود قرار گرفت، اما نوشته‌های او در اواخر عمرش مورد توجه بیشتری قرار گرفت و با دیگر چهره‌های مدرنیستی مانند جیمز جویس شباهت پیدا کرد. میراث استاین از طریق کاوش جسورانه‌اش در هویت و زبان پابرجاست و او را به چهره‌ای کلیدی در ادبیات و جنبش‌های فرهنگی گسترده‌تر زمان خود تبدیل کرده است.