“آژنگ نیوز”: یک شمشیر قرون وسطایی که بیش از یک هزاره گم شده بود ، مربوط به قرن یازدهم، در رودخانه‌ای در هلند پیدا شده است که هنوز هم به زیبایی دست نخورده باقی مانده است.
کشف قابل توجهی در هلند انجام شده است – یک شمشیر قرون وسطایی با قدمت بیش از هزار سال، در طی یک عملیات لایروبی معمولی کشف شد. این یافته خارق‌العاده، نگاهی نادر به گذشته ارائه می‌دهد و هنر و زمینه تاریخی دوره‌ای بسیار گذشته را به نمایش می‌گذارد. این شمشیر که اکنون در موزه امپراتوری ون اودهدن در لیدن به نمایش گذاشته شده است، نه تنها یک گنجینه باستان‌شناسی، بلکه نمادی از تاریخ آشفته قرون وسطی منطقه ونیز یک اثر باستانی نادر از قرن یازدهم هست.
تصور می‌شود این شمشیر که حدود ۱ متر (۳.۳ فوت) طول دارد، بین سال‌های ۱۰۵۰ تا ۱۱۵۰ ساخته شده باشد. طراحی آن هم پیچیده و هم نمادین است و شامل تزئیناتی از مس طلایی رنگ است که یک صلیب و یک گره بی‌پایان را تشکیل می‌دهند – نمادی معنوی که اغلب با ابدیت و چرخه‌های ناگسستنی مرتبط است. حفظ شمشیر چیزی کمتر از خارق‌العاده نیست، زیرا آهن آن به لطف محیط کم‌اکسیژن بستر رودخانه، حداقل خوردگی را نشان می‌دهد. تنها بخش‌هایی از شمشیر که در طول قرن‌ها دچار فرسایش شده‌اند، اجزای ارگانیک آن مانند دسته چوبی و هرگونه پوشش چرمی هستند.
موزه خاطرنشان می‌کند که «به دلیل محیط کم‌اکسیژن خاک مرطوب، آهن به سختی خورده شده است. آثار دسته چوبی هنوز روی شمشیر حفظ‌شده قابل مشاهده است»، که این شمشیر را به یک یافته استثنایی برای مورخان و باستان‌شناسان تبدیل می‌کند.
یک پیشکش آیینی یا یک نشان قبر؟
یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های کشف شمشیر، دفن عمدی آن در رودخانه است. به گفته موزه، شمشیرهای قرون وسطایی اغلب «دارایی‌های عمیقاً شخصی» بودند. در بسیاری از موارد، آنها یا با صاحبانشان دفن می‌شدند یا به صورت آیینی در آب‌ها قرار می‌گرفتند. نبود غلاف در نزدیکی شمشیر، این نظریه را تقویت می‌کند که این شمشیر بخشی از یک پیشکش آیینی بوده و دور انداخته نشده است.
موزه توضیح می‌دهد که «در مورد دوم، [شمشیرها] اغلب به طرز فوق‌العاده‌ای سالم مانده‌اند.» حفظ این شمشیر گواهی بر اهمیت چنین آیین‌هایی و احترامی است که با این سلاح‌ها گذاشته می‌شد. زوارد لینشوتن، عکس از روبن دی هیر اعتبار: روبن دی هیر/موزه امپراتوری ون اودهدن نگاهی اجمالی به تکامل نظامی قرون وسطی در زمانی که این شمشیر ساخته شد، این منطقه توسط اسقف اوترخت اداره می‌شد، که اغلب با قدرت رو به افزایش کنت‌های هلند و فلاندر در تضاد بود.
موزه در بیانیه‌ای توضیح داد: «این دوره همچنین شاهد تغییر در تاکتیک‌های نظامی و سلاح‌ها بود: برش عمودی از پشت اسب جای خود را به ضربه افقی بین قطعات زره داد.» این شمشیر خاص، مظهر آن مرحله گذار در جنگ است. این شمشیر به گونه‌ای طراحی شده بود که بتوان آن را با یک دست به کار برد، و این امر آن را به اندازه کافی برای برش و ضربه زدن تطبیق‌پذیر می‌کرد، که با سبک‌های رزمی در حال تکامل آن زمان مطابقت داشت. ساخت شمشیر، همراه با اهمیت تاریخی و آیینی آن، هم زندگی شخصی کسانی را که از چنین سلاح‌هایی استفاده می‌کردند و هم تغییرات گسترده‌تر فرهنگی و نظامی که در آن زمان رخ می‌داد، روشن می‌کند.
گروه گزارش