“آژنگ نیوز”:جمعیت خیریه بانوان برای مقابله با مشکلات اجتماعی و کمک به طبقات نیازمند جامعه تشکیل شد.در روزهای سخت و وحشتناک زمستان سال ۱۳۲۰ وضع رقت بار طبقات بی بضاعت و بینوای تهران قلب رئوف چند نفر از بانوان نیکوکار را متاثر و متعالم نمود و چون روزهای سخت و دشواری را پییش بینی میکردند، تصمیم گرفتند ساعاتی را که دور هم جمع میشوند ، نقشه هایی برای رفع وضع الندوهبار این تیره روزان طرح کنند و در فکر تهیه وسایل آسایش و دستگیری از بینوایان و بیچارگان باشند .
این تصمیم خیلی زود بموقع عمل در آمد و بدین طریق جمعیت خیریه بانوان در آنروزها بهمت خانم دکتر مشرف نفیسی ، خانم دکتر محمد علاء ، خانم همدم نفیسی خانم محمد ولی میرزا فرمانفرمالیان ، خانم معتمدی، خانم مرحوم دکتر سمیعی خانم نور افشار، خانم پرخیده ، خالم پیر نیا خانم خوانساری و خالم اتحادیه تاسیس و تشکیل گردید .
تصویر عده ای از موسسین و کارکنان بنگاه وجمعیت خیریه بانوان:
از چپ به راست خانم همدم نفیسی-خانم دکتر مشرف نفیسی-خانم دکتر محمد علا-خانم پرخیده-آقای دکتر صادق مقدم استاد دانشگاه-خانم ثقفی و دکتر بهشتی.کودکی که در این عکس دیده می شود؛عمرش مساوی است با عمر این جمعیت. زیرا وقتی تازه این بنگاه تاسیس شده بود؛پرورش کودک نوزادی را بر عهده گرفت و آنرا بزرگ کرد و بر اثر مراقبتی که از او به عمل آمد این طفل بزرگ شده و به ناصر بنگاهی شهرت یافت.
ولی بعدا نیز عده ای دیگر از بانوان نیکو کار که از مرام و روش جمعیت اطلاع یافتند به آنها پیوسته و از هیچگونه کمک مادی و معنوی خودداری ننمودند . این جمعیت یکی از اصولی را که از بدو تاسیس در مد نظر قرار داد و همیشه رعایت آن رابر خود واجب دانسته احترار از تظاهر و شهرت می با شد و در عوض هیاهوی بی فایده بدستگیری از بینوایان و مرحم نهادن برزخم در ماندگان پرداخته و ضمناً این دستگیری را طوری انجام میدادند که بهیچوجه اشخاص غیر مستحق نمیتوانستند استفاده ای نمایند؛ بدین ترتیب که اعضاء و کارمندان جمعیت شخصا بحال بیچارگان رسیدگی نموده و پس از تحقیق کامل برای هر خانواده ای کمکهای نقدی و جنسی متناسب با تعداد عائله آنها و کمبود در آمد تعیین میکردند .
نام آن ها در دفاتر جمعیت وارد و وجوهشان مرتبا وسیله بانوان کارمند بمنزل آنان میرسد. مؤسسین جمعیت در انجام امور خیریه و کارهای عام المنفعه از صرف وقت و بذل مال دریغ و مضایقه ننموده و در زمستان سال ۱۳۲۴ خورشیدی در حدود دویست خانواده فقیر و مستمند را مرتباً از این راه دستگیری و مساعدت می کردند و علاوه برخواروبار لباس، سوخت، دارو و صابون سایر ما یحتاج زندگی را بدانها میدادند و در بعضی موارد کرایه خانه آنها را هم می پرداختند. این جمعیت با این نیت و مرام بی آلایش شروع بکار نمود و بتدریج وسایل بیشتر و قدمهای سریعتری با انجام برنامه خود پرداخت و در مدت دو سال اول مجالی برای اجرای نقشه های دیگری ابدا نبود.
اما همین که از گرانی خواروبار و سایر مایحتاج مردم کاسته شد و در ضمن توانایی صندوق جمعیت است نسبت به سابق بیشتر گردید درمانگاهی در اول خیابان فخر آباد تاسیس و دایر کرد. در مانگاه جمعیت خیریه بانوان فعلا روزهای شنبه و ۳ شنبه از ساعت ۸ صبح مفتوح و بکمک عده ای از پزشکان و پرستاران کار آزموده بنگاه اداره می شود، و از مرضای بینوا و درماندگان پذیرایی و آنها را معالجه و مداوا می نمودند .
در هر روز پنجاه تا شصت نفر را معاینه وبه تمام آنان داروی رایگان می داد و در مواقعی که لازم به عکس برداری ویا تجزیه خون مریض بود وجه آنرا هم به بیمار داده و او را به دارالتجزیه (آزمایشگاه)راهنمایی مینمودند و همچنین دارو هایی که در درمانگاه موجود نبود بیماران از داروخاله نزدیک درمانگاه مجاناً دریافت می کردند و این داروخانه بعداً با استرداد نسخه های درمانگاه بهای آن را دریافت می کرد.
علاوه بر این اطبای درمانگاه شخصا به بالین اغلب از بیماران که حالت مزاجیشان اجازه حرکت نمی دهد به عیادت میروند و بدینوسیله کارنیکی را که شروع کرده اند به اتمام میرسانند. این درمانگاه با وجود ظاهری ساده کمکهای عمده ای به بیماران بی بضاعت بخصوص به اهالی نظام آباد و دروازه شمیران نموده بود .
جمعیت خیریه بانوان امیدوار بودکه با کمک هم میهنان خیّر و نوع پرست به تواند در آتیه نزدیکی دامنه عملیات خود را توسعه داده و پرورشگاهی که در حدود یکصد نفرکودک یتیم را پرستاری و نگهداری نماید تاسیس کند.
اقدام بعدی که در نظر گرفته شده این بودکه خانم فخر الدوله که از بانوان خیّر بوده و محل فعلی درمانگاه را بجمعیت بلا عوض داده بودند در این کار هم پیش قدم شده و محل مناسبی برای پرورشگاه را هم به جمعیت واگذار نمایند.
تهیه و تدوین:حسن محرابی
گروه تاریخ