“آژنگ نیوز”:پیپ چگونه به مد روز تبدیل شد؟در اواخر دهه ۷۰ میلادی و سالهای دهه ۵۰ ایران به یکباره گزارشهای متعددی از متخصصان سرطان درباره سیگارو مضرات آن منتشر شد. جالبتر اینکه مردم بر اثر این تبلیغات به پیپ یا همان چپق قدیم روی آوردند. آنقدر علاقه مندی به پیپ زیاد شد که مردم آمریکا آن را جایگزین سیگار کردند. همچنین در آمریکا رواج و رونق پیپ چنان بود که انجمن های ؛پیپ کشی؛تاسیس شدند!نکته مهمتر هم آن بودکه تعداد زنان آمریکایی پیپ کش نسبت به گذشته ۲۰ برابر شده بود.مغازه های پیپ فروشی ناچار شدند در برابر هجوم مشتریان سفارشهای عمده و سریع به تولید کنندگان بدهند.
یک روزنامه نگار آمریکایی در این زمان نوشته بود که تولید پیپ در آمریکا در حال حاضر از توسعه سلولهای سرطانی در بدن سریعتر است.
بسیاری از هنرمندان طرح های مخصوصی برای پیپ خانمها تهیه میکردند.خانمها میتوانستند پیپ را مطابق رنگ و نقش لباس یا شبیه پالتوی پوست خود یا با ظرح پلنگی یا مرصع به الماس و یا یاقوت و یا زبرجد و یا لعل و غیره انتخاب کنند.(البته در بیشتر موراد جواهرات بدلی بودند)
در قرن شانزده فقط دریانوردان و طبق سوم پیپ و چپق میکشیدند .اعیان واشراف دیرتر از این مدپیروی کردند.در قرن هجدهم پیپ در اروپا علامت شجاعت و تهور و دلیری بود و بیشتر نظامیان ومخصوصا افسران ارشد پکی به پیپ می زدند.
پیپ های مجلسی در قرن نوزدهم و بیستم رونق گرفت .این پیپ ها را باگِل یا چینی یا نقره یا عاج و یا با چوب های مخصوصی می ساختند و اغلب سرپوش هم داشتند.از همه پیپ ها هم معروف تر پیپ معروف به ؛کف دریا؛بود که در واقع از گل بسیار نرم و ظریفی که در سواحل آناتولی پیدا میشد می ساختند.
شکل پیپ هم بسیار متفاوت بود .بعضی ها آنرا به شکل ساق پای آدم بعضی دیگر به شکل ویکتور هوگو .ناپلیون یا امپراتور آلمان ویلهلم دوم می ساختند.
کارشناسان سوییسی که در باره معتادان به پیپ تحقیق کرده بودند اظهار می داشتند که شخصیتهای بزرگ و متخصص به پیپ روی آورده اند. به عنوان مثال آلبرت اینشتین و نقاشان بزرگ مانند ون گوگ ماتیس براک و میرابو خطیب معروف فرانسه.
گروه تاریخ