“آژنگ نیوز”:کلفت و نوکر از مشاغل خانگی تا دهه های ۴۰ و اواخر ۵۰ خورشیدی بود.عموم این افراد از شهرستان به تهران آمده و یا بیسواد بوده و یا حداقل مدرک تحصیلی را داشتند. آنان از سن کم به خانه های اشراف قدیمی ثروتمندان و طبقات بالای متوسط برای انجام کارهای خانگی می رفتند.در خرداد ماه سال ۱۳۴۹ خورشیدی اصلاحیه های مهمی در قانون استخدام اعمال شد . تا این قانون منافع بیشتری برای کارکنان را در نظر بگیرد.مثلا کارمند در هر تاریخ که مدرک تحصیلی بالاتر ارایه دهد به گروه بالاتر برود. یا کسور بازنشستگی فقط از اصل حقوق دریافت شود.همچنین تکنسین ها به جای گروه ۴ در گروه بالاتر یعنی ۵ قرار بگیرند.
در بخش دیگری از این قانون نیز مقرر شد منافعی برای کلفت و نوکر در نظر گرفته شود.اما نکته تعجب برانگیز این بود که با مخالفت شدید کلفت و نوکرها مواجه شد!!آنها میگفتند از وقتی صحبت قانون کار برای ما کرده اند محبت خانم و آقا کم شده.ما هر قدر که بخواهیم استراحت میکنیم.به جای بیمه ما از پزشک خانوادگی استفاده میکنیم .مارا کسی کلفت و نوکر صدا نمیکند.به من میگویند کبری خانم!
برای بدست آوردن این نظرات رسانه های وقت از روی دفتر تلفن به صورت اتفاقی به شماره تلفن های بالای شهر زنگ زده و با نوکر و کلفتهای خانه ها صحبت کرده بودند.جالب اینکه به جز یک یا دو مورد تلفن این خانه ها را کلفتها و نوکرها پاسخگو بودند!اکثر این افراد اصولا از تغییر قانون کار اطلاع نداشتند.
آنها ظاهرا از زندگیشان راضی بودند.یکی از کلفتها گفته بود:من سالها است که در این خانواده زندگی میکنم.مدت ۲۵ سالی که در این خانواده هستم.خانم خانه از محل پس اندازم زمینی در عباس آباد برای من خریده و اکنون همین زمین به چند برابر قیمت اصلی خود رسیده است.با وجود این روابط انسانی و حسنه می خواهند روابط خوب ما را با قانون تیره کنند!!
دیگری گفته بود در خانه ای که من در آنجا کار میکنم بچه ها مثل یک پدر حرفم را گوش میکنند. اختیار کارهای خانه با من است.بچه ها به خدمتکار پیری که در همین خانه آشپزی میکنند ننه صدا میکنند .به من هم میگویند بابا این محبت بچه ها و آقا و خانم نسبت به ما برای ما ارزش معنوی دارد و با قانون نمی شود این ارزشها را بدست آورد.
در قانون جدید استخدام بهبود وضعیت میزان حقوق-فراهم کردن شرایط استفاده از آموزش و ادامه تحصیلات .کاهش میزان ریالی کسورات حقوق -بهبود وضعیت بیمه های درمانی .وموارد دیگر در نظر گرفته شده بود.اما مخالفت بخشی از شاغلان با این طرح بیانگر مشکل عقب ماندگی فرهنگی شدید بود. ضمن اینکه بسیاری از کلفتها و نوکرها از وضعیت شغلی خود و ظلم ستمی که به آنها میشد نا راضی بودند ولی جرئت بیان وابراز آن را نداشتند.
تهیه و تدوین:حسن محرابی
گروه تاریخ