“آژنگ نیوز”:ویپاسانا، راهی موثر برای مقابله با استرس ها ست.که به معنای «دیدن چیزها به همان شکلی که هستند» است، یکی از باستانی‌ترین تکنیک‌های مدیتیشن هند است. این تمرین شامل اسکن مکرر بدن از سر تا پا تا زمانی است که احساس کنید امواج ارتعاش از اندام‌هایتان عبور می‌کنند. خانم گاوان پس از اینکه احساس کرد غرق در کار است، از وضعیت زندگی خود ناراضی است و با یک درام خانوادگی پیچیده دست و پنجه نرم می‌کند، برای گذراندن یک دوره ویپاسانا ثبت نام کرد.
اگرچه او قبلاً در مدیتیشن «سرسری» کار می‌کرد، اما تا زمانی که جایگاهش در این دوره تایید نشد، هرگز بیش از ۱۵ دقیقه طول نکشید. با وجود اینکه خانم گاوان قبل از شرکت در ویپاسانا روزانه تا ۴۵ دقیقه مدیتیشن می‌کرد، وقتی رسید، کف دستانش عرق کرده و قلبش به شدت می‌تپید. او اکنون در مورد تجربه عجیب خود، از جمله روال منظمی که مجبور به دنبال کردن آن بود و اینکه چگونه سایر شرکت‌کنندگان در دوره شروع به ناپدید شدن کردند، با کاربران دیجیتال صحبت کرده است.
در روز اول، شرکت‌کنندگان با صدای بلند ناقوس ساعت ۴ صبح از خواب بیدار شدند. سپس آنها مسواک زدند و سپس با قدم‌های آهسته در یک زمین تاریک به یک سالن بزرگ تفکیک جنسیتی رفتند که در آن برای هر یک از آنها فضایی بالشتکی اختصاص داده شده بود. هر نفر روی یک صندلی نشسته بود و صداهای ضبط شده از اس. ان. گوئنکا – اولین معلم مدیتیشن ویپاسانا – از بلندگوها پخش می‌شد. خانم گاوان گفت: «مهم نیست چند بالشتک روی خودم می‌گذاشتم، درد مداومی ستون فقراتم را در بر میگرفت، زانوهایم مثل خرده شیشه بودند و باسنم برای همیشه بی‌حس شده بود.» گروه در ابتدای هر روز به مدت دو ساعت در سالن می‌نشستند و در تمام مدتی که در این خلوتگاه بودند، همین روال را دنبال می‌کردند.
خانم گاوان گفت با گذشت روزها، بالشتک‌های خالی بیشتری در سالن ظاهر می‌شدند که نشان از رفتن زودهنگام داشت. بقیه روز شامل جلسات مدیتیشن انفرادی و گروهی، استراحت برای صرف غذا و زمان پرسش و پاسخ قبل از خواب در ساعت ۹:۳۰ شب بود. در مجموع، شرکت‌کنندگان تقریباً ۱۰ ساعت و ۴۵ دقیقه هر روز مدیتیشن می‌کنند. خانم گاوان گفت بخشی از خلوتگاه که او به طور خاص چالش‌برانگیز می‌دانست، سکوت بود.
او همچنین گفت که مهمانان باید به فهرستی از قوانین پایبند باشند که شامل ممنوعیت تلفن، لپ‌تاپ، کتاب، نوشتن، تماس چشمی، اشاره، غذا خوردن بعد از ظهر و – مهم‌تر از همه – صحبت کردن می‌شود. او همچنین گفت که مهمانان باید به فهرستی از قوانین پایبند باشند که شامل ممنوعیت تلفن، لپ‌تاپ، کتاب، نوشتن، تماس چشمی، اشاره، غذا خوردن بعد از ظهر و – مهم‌تر از همه – صحبت کردن می‌شود.
او افزود: «تنها بودن با خودتان سخت است، اما همچنین افشاگر است. کسالت شما را مجبور می‌کند به چیزهایی توجه کنید که معمولاً از دست می‌دهید. «در زمان استراحت، پرندگانی را تماشا کردم که کرم‌هایی مانند اسپاگتی را هورت می‌کشیدند و کرم‌هایی که برگ‌ها را ناپدید می‌کردند. «ناگهان، هر اتفاقی یک رویداد است و شما شروع به درک این می‌کنید که زندگی چقدر می‌تواند پرمخاطره، عمیق و خنده‌دار باشد.» .
وقتی بالاخره سوگند سکوت گروه برداشته شد و آنها توانستند در مورد تجربیات خود صحبت کنند، خانم گاوان متوجه شد که بیشتر زنانی که او با آنها بوده به دنبال نوعی شفا هستند. این شامل کسانی می‌شد که با اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کردند، سوگواری می‌کردند یا برای یافتن هدفی در زندگی خود تلاش می‌کردند.
برای برخی، ویپاسانا یک تجربه مثبت بود، به طوری که یک زن تا آنجا پیش رفت که گفت: «ویپاسانا بهترین کاری بوده که تا به حال برای سلامت روانم انجام داده‌ام». با این حال، همه این دوره را مفید ندانستند و یکی دیگر از شرکت‌کنندگان گفت که این دوره او را مضطرب کرده است. او همچنین ابراز کرد که معتقد است باید هشدارهای بهداشتی بیشتری برای افرادی که سابقه مشکلات سلامت روان دارند، وجود داشته باشد.
سخنگوی ویپاسانا در هرفورد گفت: «دوره ویپاسانا جدی، فشرده و طاقت‌فرسا است و همه شرکت‌کنندگان قبل از شرکت در دوره، کاملاً از الزامات آن آگاه می‌شوند. از آنها خواسته می‌شود تأیید کنند که آیین‌نامه انضباطی و جدول زمانی را با دقت خوانده و درک کرده‌اند تا بدانند چه چیزیانتظار نمی‌رود.
گروه گزارش