“آژنگ نیوز”: ملک فهد، پادشاه عربستان سعودی پس از مرگ برادر ناتنی‌اش خالد، فهد در چنین روزی در سال ۱۹۸۲ میلادی پادشاه عربستان سعودی شد و بر دوره‌ای از نوسازی در کشور نظارت داشت.ملک فهد عربستان سعودی، با نام اصلی فهد بن عبدالعزیز آل سعود، چهره‌ای کلیدی در تاریخ مدرن این پادشاهی بود که از سال ۱۹۸۲ تا زمان مرگش در سال ۲۰۰۵ به عنوان پادشاه خدمت کرد. او پسر ارشد ملک سعود و عضوی از خانواده برجسته آل سعود بود.
دوران اولیه زندگی فهد شامل آموزش سنتی برای شاهزادگان و تجربیات سیاسی قابل توجهی مانند خدمت به عنوان فرماندار و بعدها وزیر آموزش و پرورش بود که در طی آن در میان مخالفت محافظه‌کاران، آموزش سکولار را ترویج کرد. او به عنوان پادشاه، روابط عربستان سعودی با ایالات متحده را تقویت کرد و نقش مهمی در امور اعراب ایفا کرد، به ویژه از طریق طرح پیشنهادی فهد که به دنبال رسیدگی به مناقشه اعراب و اسرائیل بود. دوران سلطنت فهد با تلاش برای مدرن‌سازی کشور در عین پایبندی به قوانین سختگیرانه اسلامی مشخص می‌شد، تعادلی که اغلب منجر به تنش بین عناصر مترقی و محافظه‌کار در جامعه سعودی می‌شد.
با وجود سهم قابل توجه او در حکومتداری و دیپلماسی، او به دلیل سبک زندگی مجلل، برداشت از ثروت خانواده‌اش و ماهیت محدودکننده رژیمش که شامل نقض حقوق بشر نیز می‌شد، با انتقاد روبرو شد. سلامت او در سال‌های بعد رو به وخامت گذاشت و منجر به بازنشستگی نسبی شد و در سال ۲۰۰۵ بر اثر ذات‌الریه درگذشت. میراث فهد همچنان بر چشم‌انداز سیاسی عربستان سعودی و روابط آن با جهان عرب و غرب تأثیر می‌گذارد.
فهد پس از فارغ‌التحصیلی از تحصیلاتش، نقش فعالی در حیات سیاسی کشورش ایفا کرد و در سال ۱۹۴۵ در سفری رسمی به شهر نیویورک برای شرکت در جلسه افتتاحیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به این سمت منصوب شد. در این سفر نسبتاً سازنده، فهد تحت نظر برادرش، ملک فیصل، که در آن زمان وزیر امور خارجه موقت عربستان سعودی بود، خدمت کرد. فهد که تا حدودی خود را به عنوان یک ذهن سیاسی زیرک ثابت کرده بود، در سال ۱۹۵۳ به عنوان وزیر آموزش منصوب شد. در اواخر همان سال، فهد اولین سفر رسمی دولتی خود را با شرکت در مراسم تاجگذاری ملکه الیزابت دوم رهبری کرد. فهد اندکی پس از آن، در سال ۱۹۵۹ رهبری هیئت سعودی را در اتحادیه کشورهای عربی بر عهده داشت که نشان‌دهنده نفوذ و اهمیت روزافزون او در خاندان آل سعود بود – که برای نقشی مهم‌تر آماده می‌شد. سرانجام، در سال ۱۹۶۲، به فهد مسئولیتی عظیم، وزیر کشور و پنج سال بعد به عنوان معاون دوم نخست‌وزیر، که یک پست مهم در خاندان آل سعود بود، داده شد. در ۲۵ مارس ۱۹۷۵، ملک فیصل ترور شد و خالد به سلطنت رسید. فهد سپس معاون اول نخست وزیر و نفر بعدی در صف جانشینی شد. ولیعهد جدید نقش فعالی در برنامه توسعه پنج ساله دوم پادشاهی (۱۹۷۵-۱۹۸۰) و به همراه آن تلاش دولت سعودی برای دستیابی به پیشرفت اقتصادی منظم و برنامه‌ریزی مالی دقیق برای درآمد نفتی خود در یک دوره فوق‌العاده توسعه پررونق ایفا کرد. فهد به همراه پادشاه، به طور فعال برای تشکیل شورای همکاری خلیج فارس تلاش کرد. سازمانی که برای کمک به هماهنگی و یکپارچه‌سازی سیاست‌های اقتصادی، صنعتی و دفاعی عربستان با بحرین، کویت، عمان، قطر و امارات متحده عربی تأسیس شد. با این حال، در این دوران نیز مشخص بود که خالد از بیماری قلبی رنج می‌برد و بخش زیادی از وظایف خود را به فهد واگذار کرد. هنگامی که ملک خالد در ۱۳ ژوئن ۱۹۸۲ درگذشت، فهد به سلطنت رسید.
گروه گزارش