“آژنگ نیوز”: گوستاو کوربه، نقاش فرانسوی و رهبر جنبش واقعگرایی، در چنین روزی در سال ۱۸۱۹ میلادی در اورنان فرانسه متولد شد.کوربه علیه نقاشی رمانتیک زمان خود قیام کرد و به وقایع روزمره برای سوژههای خود روی آورد. بومهای بزرگ سایهدار او با گروههای محکمی از چهرهها، مانند «استودیوی نقاش» (۱۸۵۴-۵۵)، انتقاد شدید نهادهای حاکم را برانگیخت. از دهه ۱۸۶۰، شیوهای حسیتر و رنگارنگتر در آثار او رواج یافت.

گوستاو کوربه، با نام اصلی ژان دزیره گوستاو کوربه، هنرمند مشهور فرانسوی در طول جنبش رئالیسم قرن نوزدهم بود. او به ارائه سبک مستقل خود در هنر متعهد بود و از تکنیکهای هنری سنتی در زمان خود دوری میکرد. در واقع، سبکهای منحصر به فرد او منبع الهام در میان کوبیستها و امپرسیونیستها شد. نقاشیهای او در دهه ۱۸۴۰ بود که او را بسیار محبوب کرد. شاهکارهای او در آن زمان تلاش میکردند تا عرفها را به چالش بکشند. بیشتر نقاشیهای او همچنین موضوعات کمتر سیاسی مانند طبیعت بیجان، صحنههای شکار و مناظر را به تصویر میکشیدند.
یکی از اولین شاهکارهای کوربه، اودالیسک بود که تا حد زیادی از آثار للیا و ویکتور هوگو الهام گرفته شده بود. با این حال، او علاقه خود را به آثار هنری با موضوعاتی که تأثیرات ادبی داشتند از دست داد. در عوض، او بیشتر به خلق نقاشیهایی بر اساس مضامین واقعگرایانه الهام گرفت. بنابراین، بیشتر آثار هنری او در اوایل دهه ۱۸۴۰، خودش را در حال اجرای نقشهای مختلف به تصویر میکشید. او تعدادی خودنگاره از جمله «مرد ناامید»، «مجسمهساز»، «مرد زخمی»، «خودنگاره با سگ سیاه»، «نوازنده ویولنسل» و «مردی با پیپ» و چند اثر دیگر خلق کرد.

تا سال ۱۸۴۶، او شروع به سفر به بلژیک و هلند کرد و ماجراجوییهایش باعث شد به ارزش به تصویر کشیدن تصاویری که روزانه اتفاق میافتند، پی ببرد. او به طور خاص از آثار یوهانس ورمیر و رامبراند، از جمله چند هنرمند هلندی دیگر که آثار هنری خود را با تصاویری از فعالیتهای روزمره ارائه میدادند، الهام میگرفت.
او در اواخر عمرش در سوئیس اقامت گزید و در نمایشگاههای ملی و منطقهای در این سرزمین خارجی فعال شد. خیلی زود، او رئیس یک مکتب واقعگرایی سوئیسی شد که الهامبخش تعدادی از هنرمندان از جمله فردیناند هودلر و آگوست بود-بووی بود.
گروه گزارش