“آژنگ نیوز”:سفر به رم بدون بازدید از فواره تروی کامل نمی‌شود، به خصوص اگر امیدوار باشید که در آینده به شهر ابدی برگردید. داستان پشت مشهورترین فواره رم چیست و چگونه سنت ماندگار انداختن سکه در فواره تروی شکل گرفت؟ تاریخچه مختصری از فواره تروی فواره تروی یا فونتانا دی تروی در مقابل کاخ پولی به دلیل موقعیت مکانی‌اش در محل اتصال سه جاده اصلی (tre) در رم نامگذاری شده است.
قدمت این فواره به سال ۱۹ قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد و یک اثر هنری (mostra) است که نقاط انتهایی قنات ویرجین، آخرین قنات باقی مانده است که همچنان آب شیرین بسیاری از چشمه‌های آب آشامیدنی یا نسونی رم در سراسر شهر و همچنین سایر فواره‌های تزئینی در میدان پوپولو و پانتئون را تأمین می‌کند. تا قرن هفدهم، تلاش‌های متعددی برای طراحی مجدد فواره با نقشه‌ها و طرح‌هایی که به معماران مشهور ایتالیایی از جمله جیان لورنزو برنینی و پیترو دا کورتونا نسبت داده می‌شد، صورت گرفت.
با این حال، فواره تروی به شکل فعلی خود نتیجه مسابقه‌ای بود که توسط پاپ کلمنت دوازدهم در سال ۱۷۳۲ برای یافتن معماری برای طراحی این شاهکار به عنوان هدیه‌ای به شهر رم برگزار شد. طراحی فواره به یک معمار رومی به نام نیکولا سالوی واگذار شد که متأسفانه هرگز نتوانست تکمیل آن را ببیند زیرا در سال ۱۹۵۱ درگذشت. این پروژه توسط دوستش پیترو باچی، که او نیز هنرمندی بود که مسئول مجسمه‌سازی شخصیت اصلی اوکئانوس بود، ادامه یافت.
اعتقاد بر این است که سنت انداختن سکه در فواره تروی در رم، خوش شانسی می‌آورد، به خصوص بازگشت به شهر. افسانه می‌گوید که پرتاب یک سکه از روی شانه چپ با دست راست، بازگشت به رم را تضمین می‌کند. برخی دیگر نیز می‌گویند که پرتاب سه سکه به معنای بازگشت به رم، یافتن عشق و ازدواج است. سکه‌های جمع‌آوری شده برای امور خیریه استفاده می‌شوند.
در واقع یک سازمان از این پول برای تأمین مالی یک بانک غذا، آشپزخانه خیریه و پروژه‌های رفاهی در رم استفاده می‌کند. خب، چقدر به داخل فواره ۳۰۰ ساله ریخته می‌شود؟ رویترز گزارش داد که در سال ۲۰۲۲، کاریتاس ۱.۴ میلیون یورو (۱.۵ میلیون دلار آمریکا) از آب جمع‌آوری کرده است و انتظار می‌رود که در سال های بعدی حتی بیشتر هم جمع‌آوری کرده باشند.
گروه گزارش