“آژنگ نیوز”: واقعیت «پوچ» در مورد درخواست‌های پناهندگی در بریتانیا امروز با جزئیات فوق‌العاده‌ای آشکار شده است. با تشدید بحران قایق‌های کوچک در کانال مانش، رکورد ۱۰۸۰۰۰ درخواست در سال ۲۰۲۴ ثبت شد. درخواست‌ها از ده‌ها کشور، در ۲۰ سال گذشته دو برابر شده است.
میل‌آنلاین می‌تواند فاش میکند که بریتانیا حتی انفجار ۲۰۰ برابری از سه ملیت را ثبت کرده است. طبق آمار وزارت کشور، تنها یک شهروند از تاجیکستان، یکی از کشورهای شوروی سابق، در سال ۲۰۰۴ سعی در درخواست پناهندگی در بریتانیا داشته است. این رقم در سال ۲۰۲۴ به ۳۸۰ مورد افزایش یافت که نشان‌دهنده بیشترین درصد افزایش در بین تمام کشورهای تحت نظر است. یافته‌های تحقیقات که از سال ۲۰۰۴ آغاز شده است، فهرستی از تعداد درخواست‌های ثبت شده از بیش از ۲۰۰ کشور را ارائه می‌دهد. تحلیل ما پس از آن منتشر می‌شود که کی‌یر استارمر این هفته هشدار داد که مهاجرت گسترده، بریتانیا را به «جزیره غریبه‌ها» تبدیل میکند. نخست‌وزیر در تلاش برای کاهش تهدید اصلاحات، متعهد شد آنچه را که بریتانیایی‌ها «بارها و بارها درخواست کرده‌اند» به آنها بدهد. او از بسته‌ای برای «بازپس‌گیری کنترل مرزهایمان» رونمایی کرد.
میل‌آنلاین هفته گذشته فاش کرد که چگونه یک شورا در بریتانیا اکنون ۶۰۰ برابر بیشتر از یک دهه پیش پناهجو را در خود جای داده است. قبل از آن، ما فاش کردیم که شهروندان ایالات متحده، استرالیا و حتی اسکاندیناوی سعی می‌کنند در اینجا درخواست پناهندگی دهند – با وجود اینکه در حال حاضر در کشورهای ثروتمند غربی که عاری از نقض عمده حقوق بشر هستند، زندگی می‌کنند. مرکز کنترل مهاجرت گفت که آخرین تحلیل ما – که افزایش درخواست‌ها در سراسر جهان را شرح می‌دهد – ثابت میکند که مردم اکنون بریتانیا را به عنوان “یک کشور نرم و منتظر سوءاستفاده” می‌بینند. رابرت بیتس، از اندیشکده، افزود: “این پوچ است که ما اجازه می‌دهیم سخاوتمان تا این حد مورد سوءاستفاده قرار گیرد. سیستم در هرج و مرج است و میلیاردها دلار برای ما هزینه دارد.” «تنها راه برای برقراری نظم، مسدود کردن درخواست‌های پناهندگی آینده و تشدید اخراج کسانی است که به طور غیرقانونی وارد شده‌اند.» آقای بیتس با هدف قرار دادن سر کی‌یر، افزود: «حزب کارگر هیچ پاسخی برای این بحران ندارد و همچنان اجازه می‌دهد مرزهای ما توسط قضات فعال که اخراج‌ها را به دلایل واهی «حقوق بشر» مسدود می‌کنند، از بین برود. «بریتانیا در نتیجه با سر به آینده‌ای از تفرقه و تنش شیرجه می‌زند.»
بخش عمده‌ای از کسانی که درخواست پناهندگی می‌دهند، اکنون به صورت قانونی وارد می‌شوند و اقلیتی به صورت غیرقانونی از طریق کانال مانش می‌آیند. بعید است که این دسته دوم، که عمدتاً مردان جوان هستند، پس از ورود به اینجا، هرگز اخراج شوند و به همین دلیل است که می‌آیند. درخواست‌های پناهندگی نه تنها توسط تازه واردان، بلکه توسط اتباع خارجی که ممکن است سال‌ها در بریتانیا بوده‌اند نیز مطرح می‌شود. پاکستان رایج‌ترین کشور مبدا (۱۰۵۴۲) بود و پس از آن افغانستان (۸۵۰۸)، ایران (۸۰۹۹)، بنگلادش (۷۲۲۵) و سوریه (۶۶۸۰) قرار داشتند. این پنج کشور به تنهایی ۳۸ درصد از کل درخواست‌های پناهندگی در سال گذشته را تشکیل دادند. با این حال، تاجیکستان که از سال ۱۹۹۴ توسط دیکتاتور دیرینه امامعلی رحمان – متحد ولادیمیر پوتین، دیکتاتور روسیه – کنترل می‌شود، از نظر بیشترین درصد افزایش در صدر جدول قرار گرفت. طبق گزارش دیده‌بان حقوق بشر (HRW)، این کشور کوهستانی که در آسیای مرکزی واقع شده است، سابقه‌ای «بسیار بد» دارد.
مقامات تاجیکستان منتقدان دولت، از جمله فعالان مخالف و روزنامه‌نگاران را به دلایل سیاسی زندانی کرده‌اند. همچنین از زمان دستگیری و متهم شدن مردان تاجیک به حمله تروریستی به یک سالن کنسرت مسکو در مارس ۲۰۲۴، سرکوب مسلمانان محافظه‌کار نیز آغاز شده است. پس از تاجیکستان، از نظر بیشترین افزایش از سال 2004، گروه بی‌وطن (از دو نفر در سال ۲۰۰۴ به ۵۶۴ نفر در سال ۲۰۲۴) و نیکاراگوئه (یک نفر در سال ۲۰۰۴ به ۱۲۲ نفر در سال ۲۰۲۴) قرار دارند. بیدون‌ها – اقلیتی عرب که توسط کشور نفت‌خیز خلیج فارس کویت «ساکنان غیرقانونی» تلقی می‌شوند – نیز در دسته بی‌وطنان قرار دارند.
پس از تاجیکستان و کشورهای بی‌تابعیت، نیکاراگوئه شاهد افزایش بعدی درخواست‌ها برای مهاجرت به بریتانیا بود. نیکاراگوئه، بزرگترین کشور آمریکای مرکزی، از سال ۲۰۰۶ شاهد پسرفت دموکراتیک بوده و اکنون به طور گسترده به عنوان یک دیکتاتوری اقتدارگرا توصیف می‌شود. در دوران ریاست جمهوری دانیل اورتگا، این کشور به دلیل سیاست دستگیری‌های خودسرانه و تبعید، فضای سرکوب، ارعاب و آزار و اذیت فزاینده‌ای را تجربه کرده است. وزارت کشور برای واجد شرایط بودن برای پناهندگی می‌گوید: «شما باید کشور خود را ترک کرده باشید و به دلیل ترس از آزار و اذیت، قادر به بازگشت نباشید.» این می‌تواند بر اساس نژاد، مذهب، هویت جنسیتی، گرایش جنسی یا عقیده سیاسی یا هر عامل دیگری باشد که آنها را در کشورشان در معرض خطر قرار می‌دهد. تنها زمانی که به پناهجویان وضعیت پناهندگی یا پوشش بشردوستانه دیگری اعطا شود، اجازه کار، تحصیل و دریافت مزایا در بریتانیا را دارند. در مجموع، ۸۰ کشور از مجموع ۲۱۱ کشور، دو برابر شدن درخواست‌ها را بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۲۴ گزارش کرده‌اند.
نویسنده:نوشته کامرون روی
منبع میل آنلاین
گروه گزارش