“آژنگ نیوز”:تهران که امروز تکیه برجای شوش، هگمتانه، پاسارگاد و اصفهان به عنوان پایتخت زده تا دوره صفویان اهمیت چندانی نداشته است ظاهراً شاه طهماسب اول صفوی (۹۳۰) – ٩٨۴ق) نخستین سلطانی بوده که این محل را مورد توجه شاهانه خود قرار داده در سفرهای کوتاهی که برای زیارت مقبره شاه عبدالعظیم ویکىاز اجداد خود سید حمزه که در جوار شاه عبدالعظیم مدفون بود شهر ری میکرد، فرمان داد باروئی با یکصد و چهارده برج بتعداد) سوره های قرآن بگرد این قسبه که در سر راهش بود بکشند .
دورنمای شهر تهران از سمت جنوب و جاده اصفهان که توسط دکتر پورتر» انگلیسی بین سالهای ۱۸۱۷ – ۱۸۲۰ میلادی نقاشی شده است.
طول باروی تهران بقولی یک فرسخ بوده و چهار دروازهبرای رفت و آمد کاروانها و مردم از چهار سمت آن بشرح زیر
احداث کرده بودند :
دروازه شمیران دروازه شمالی شهر که در جلو پامناربوده
دروازه دولاب ) دروازه شرقی شهر که در بازارچه ایب السلطنه (میدان شهدا امروزین) بوده
دروازه قزوین دروازه غربی شهر که در حدود میدان شاپور(وحدت اسلامی) بوده
دروازه شاه عبدالعظیم دروازه) جنوبی شهر که در حدود خیابان مولوی بوده.
چون هنگام بنای برج و باروها خاک خندقهای اطراف آن کفاف نداد و از پنج ناحیه داخل شهر خاک برداشته و بمصرف رسانیدند پنج چاله و گود بزرگ بنامهای چاله میدان ، چاله ،حصار، گود زنبورک خانه، گود ،فیلخانه گود دروازه محمدیه بوجود آمد که هر کدام از آنها نام کویی از شهر تهران اولیه بوده است.
گروه تاریخ