“آژنگ نیوز”:روش تشخیص مزخرفات یک ضرورت فرهنگی و اجتماعی است.در اینجا متن ویرایش شده گفتگوی دو کارشناس در مورد احتمال تشخیص مزخرفات و چرت و پرتها پیش روی شماست:
برایان رزنیک: مزخرف چیست؟
گورد پنی کوک: مزخرف با دروغ تفاوت دارد. این فقط کلمات تصادفی کنار هم نیستند. کلماتی که ما استفاده می کنیم ساختار نحوی دارند، که به این معنی است که باید معنایی داشته باشند. تفاوت بین مزخرف و دروغ در این است که مزخرف بدون هیچ نگرانی برای حقیقت ساخته می شود. برای تحت تاثیر قرار دادن به جای اطلاع رسانی طراحی شده است. و پس از آن، البته، دروغ گفتن بسیار به حقیقت مربوط می شود – اما واژگون کردن آن است.
برایان رزنیک: چه چیزی باعث می‌شود مردم مایل باشند که به مزخرفات فکر کنند؟
گورد پنی کوک: به نظر می رسد دو عامل وجود دارد که زمینه ساز این است که چرا ممکن است کسی به طور خاص پذیرای مزخرفات باشد. اولی سوگیری پاسخ است. این بدان معنی است که برخی از مردم نسبت به هر چیزی که با آن برخورد می کنند بازتر هستند. از همان ابتدا، آنها کمتر تردید دارند. این مخصوص مزخرفات نیست این به نوعی شبیه زودباوری است، اگرچه زودباوری بیشتر به محیط های اجتماعی مربوط می شود. [دوم:] قشر سینگولیت قدامی زمانی فعال می شود که مشکلی وجود داشته باشد، و این به ما امکان می دهد تشخیص دهیم که چه زمانی ممکن است مزخرف وجود داشته باشد. با مزخرفات، [این ماشه] ممکن است فقط گاهی اوقات کشیده شود، و شاید فقط برای انواع خاصی از افراد، به ویژه افراد تحلیلی.
ب.ر: آیا افراد خاصی وجود دارند که بیشتر از دیگران پذیرای مزخرفات هستند؟ گ.پ: کسانی که به مزخرفات رتبه‌بندی عمیق‌تری می‌دهند، تحلیل‌گر کمتر، باهوش‌تر، و در آنچه که سردرگمی هستی‌شناختی نامیده می‌شود، بالاتر هستند.
ب.ر: سردرگمی هستی شناختی؟ گ.پ: یک سردرگمی هستی‌شناختی زمانی است که شما دو مقوله هستی‌شناختی [وجودی] را اشتباه می‌کنید. مثال: ESP [ادراک حسی اضافی] زمانی است که فکر می کنید می توانید چیزی را با ذهن خود کنترل کنید. بنابراین شما ذهنی و جسمی را با هم اشتباه می گیرید.
ب.ر: فرض کنید من علاقه مند هستم که یک یاوه گو بهتر شوم. چه اصولی باید رعایت کنم؟
گ.پ: یک راه خوب برای انجام آن این است که کلمات کلیدی زیادی را وارد کنید و مبهم باشید. اگر مستقیماً چیزی بگویید، افرادی که با شما موافق هستند آن را دوست خواهند داشت و افرادی که مخالفند آن را دوست ندارند. اما اگر چیزی مبهم بگویید، مردم آنچه را که فکر می کنند به آن معنا می دهند، به آن روی می آورند. و سپس همه آن را دوست خواهند داشت – البته اگر به نقطه عالی و نهایت مهارت رسیدید.
ب.ر: آیا نتیجه گیری اشتباهی وجود دارد که ممکن است افراد به اشتباه آن را مزخرف بدانند؟ گ.پ: یکی این است که هر چیزی که یک چرت و پرت گو می گوید مزخرف است. یا به این دلیل که اگر عاملی وجود داشته باشد که با مزخرفات مرتبط باشد، همه چیزهایی که برخی از مردم به آن معتقدند مزخرف است. هنوز [تحقیق] مقدماتی است. داده ها کاملاً واضح هستند، اما هنوز چیزهای زیادی در مورد مزخرفات نمی دانیم.
ب.ر: مثلا چی؟
گ.پ: ممکن است بتوانیم تشخیص دهیم که چه زمانی در یک جمله مزخرف وجود دارد [مثل زمانی که یک دوست در حال گفتن یک داستان مزخرف در باره یک شخص است]، اما ما نمی‌دانیم که واقعاً چگونه این اتفاق می‌افتد. ما نمی دانیم چه ویژگی های یک جمله باعث می شود شما آن را مزخرف تشخیص دهید.
معرفی حاضران در گفتگو
برایان رزنیک ویراستار علم و سلامت Vox بود و یکی از خالقان پادکست Unexplainable، Vox در مورد سؤالات بی پاسخ در علم است. گورد پنی کوک، کاندیدای دکترای روانشناسی در دانشگاه واترلو در کانادا، است.پنی کوک نویسنده اصلی یک مطالعه جدید با عنوان “در مورد دریافت و تشخیص مزخرفات شبه عمیق” است. در آن، او و همکارانش سوالاتی را مطرح کردند که هیچ روانشناس قبلاً به آن دست نزده است. مانند: چه چیزی باعث می شود که یک شخص یک آشکارساز مزخرف خوب باشد؟ چرا برخی افراد بیشتر از دیگران مستعد مزخرفات هستند؟
گروه گزارش