“آژنگ نیوز”:کشف دی ان ای۱۷۰۰۰ ساله یک نوزاد عصر یخبندان نشان می دهد که او پوست تیره و چشمان آبی داشته است. ژنوم بازیابی شده نوزاد پسر نشان می دهد که او با جمعیت مشهور عصر یخبندان مرتبط است.
دانشمندان با تجزیه و تحلیل اسکلت باستانی نوزادی که در جنوب ایتالیا پیدا شده بود، تصویر جالبی از این پسر جوان تهیه کرده اند: این کودک ضعیف رشد کرده در عصر یخبندان زندگی می کرد – ۱۷۰۰۰ سال پیش – و احتمالاً با پوست قهوه ای، موهای تیره مجعد و چشم آبی .بر اساس مطالعهای که اخیراً در Nature Communications منتشر شده، بقایای او در سال ۱۹۹۸ در غار Grotta delle Mura در Monopoli، Puglia کشف شد. باستان شناس، مائورو کالاتینی، یکی از نویسندگان همکار این مطالعه، استخوان های نوزاد را یافت که با احتیاط با تخته سنگ پوشانده شده بود و هیچ گونه اشیایی در اطراف آن وجود نداشت. این یک دفن ساده تنها یک گور درغار بود.

اسکلت تا حد زیادی دست نخورده بود و به دانشمندان این امکان را داد تا تشخیص دهند که کودک در هنگام مرگ احتمالاً کمی بیش از ۷۵ سانتیمتر قد داشت، در حالی که معاینه دندانپزشکی اخیر نشان داد که او بین ۷.۵ تا ۱۸ ماهه است. قدمت قبلی با رادیوکربن مشخص می کرد که بقایای او بین ۱۶۹۱۰ تا ۱۷۳۲۰ سال سن دارند، به این معنی که به اصطلاح “کودک Grotta delle Mura” تنها چند قرن پس از آخرین حداکثر یخبندان، پر یخ ترین دوره زمین، زمانی که یخچال های طبیعی یک چهارم از آن را پوشانده بودند، حدود ۲۰۰۰۰ سال پیشزندگی می کرد..
همانطور که الساندرا مودی، یکی از نویسندگان، انسان شناس دانشگاه فلورانس، به کریستا لست لاسر از نیو ساینتیست می گوید، اسکلت های باستانی که در آب و هوای گرم یافت می شوند، معمولاً برای انجام تجزیه و تحلیل ژنتیکی قابل توجه بسیار تخریب شده اند. اما در غار خنک، بقایای کودک در برابر گرمای تخریبگر محافظت شده بود و بنابراین به خوبی حفظ شد. محققان توانستند حدود ۷۵ درصد از ژنوم پسر را بازیابی کنند، که مودی میگوید «دستاورد قابلتوجهی برای بقایای باستانی این عصر است».
مودی به نیو ساینتیست میگوید: «این موضوع ما را قادر میسازد تا درباره اصل و نسب، ویژگیهای فیزیکی و حتی برخی جنبههای سلامتی نوزاد نتیجهگیری کنیم. مودی میگوید که پوست این پسر از بسیاری از اروپاییهای مدرن تیرهتر بود، اما بهاندازه پوست افراد گرمسیری تیره نبود، و چشمهای آبی کمرنگ او با سایر شکارچیان باستانی اروپای غربی مطابقت دارد. همچنین به نظر میرسد این نوزاد از اجداد خوشه ویلابرونا (گروهی از افراد پس از عصر یخبندان که تا ۱۴۰۰۰ سال پیش زندگی میکردند) باشد. طبق این مطالعه نشان میدهد که خط ویلابرونا در جنوب اروپا قبل از پایان عصر یخبندان آغاز شده است.
ژنوم این پسر نیز به محققان در تعیین علت مرگ او کمک کرد. او مبتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک خانوادگی بود، یک بیماری ارثی که باعث ضخیم شدن عضله قلب می شود، که می تواند باعث نارسایی احتقانی قلب به صورت کشنده شود. علاوه بر سن پسر، تجزیه و تحلیل دقیق محققان از دندانهای پسر به آنها این امکان را میدهد که سلامت و استرسی که کودک در دوران نوزادی و/یا مادرش در دوران بارداری تجربه کردهاند را استنباط کنند – چیزی که ما بندرت فرصت آن را داریم که با این دقت بررسی کنیم. همانطور که مودی و نویسنده همکار او، اوون الکساندر هیگینز، باستان شناس دانشگاه بولونیا، به سومیا ساگار از لایو ساینس می گویند تجزیه و تحلیل محققان از دندان های نوزاد اطلاعاتی در مورد عمر کوتاه پسر و همچنین زندگی مادرش ارائه کرد.

بر اساس این مطالعه، ۹ خط برجسته که دندانهای نوزاد را نشان میدهند، «رویدادهای استرس فیزیولوژیکی» را نشان میدهند که قبل و بعد از تولد رخ دادهاند. ایزوتوپهای موجود در دندانها حاکی از آن است که مادرش در دوران بارداری در یک ناحیه ای بوده و ممکن است سوءتغذیه داشته باشد. و با قضاوت بر اساس شکستگی در استخوان ترقوه نوزاد، تولد او به احتمال زیاد دشوار بوده است. هیگینز به نیو ساینتیست می گوید: «ما تصور می کنیم که مادر در یک جامعه نزدیک زندگی می کرد. زندگی او ممکن است شامل جمع آوری غذا و شرکت در سایر فعالیت های روزانه باشد که ریشه در محیط محلی دارد.
مطالعه اخیر برخی از اجداد باستانی را روشن کرده است و اطلاعات حیاتی در مورد انسان در طول آخرین حداکثر یخبندان ارائه می دهد. همانطور که Vanessa Villalba-Mouco، دیرینهشناسی در موسسه ماکس پلانک برای انسانشناسی تکاملی که در این مطالعه شرکت داشت، به نیو ساینتیست میگوید: «ما به طور فزایندهای در مورد جمعیتهای عصر یخبندان بیشتر میآموزیم و این مطالعه قطعه ارزشمندی را به پازل اضافه میکند. ”
گروه گزارش