“آژنگ نیوز”: چیغ بافی، هنر دست زنان عشایراست. البته این یکی از هنرهای دستی و اصیل عشایر است که سابقه‌ی شروع و ابداع آن نیز مشخص نیست.
هنری اصیل، زیبا و بدوی که در نقاط مختلف کشور با عناوین چیق، چیغ یا چیخ از آن یاد می‌شود و شهرنشین‌ها بیش‌تر از آن با عنوان «پاراوان» یاد می‌کنند.
هنر چیغ‌بافی هنری دسته‌جمعی و گروهی‌ست، به این مفهوم که اگر زنی از عشایر مشغول بافتن چیغ باشد، دیگر زنان عشیره به کمک او می‌آیند.
چیغ، بافت حصیری به پهنای تقریبی ۱۵۰ سانتیمتر است که روی آن نقش‌های متفاوتی به وسیله‌ی نخ‌های رنگارنگ پشمی ایجاد می‌شود.
چیغ برای حفاظت اطراف سیاه چادرها از آن استفاده می‌شود. البته گاهى نیز در چادرهاى بسیار بزرگ براى جدا‌سازى بخش‌هاى داخلى چادر از یکدیگر به کار می‌رود.
چیغ، از نی خودرو در محل زندگی عشایر و همچنین موی بز بافته می‌شود و از ورود گرما، سرما، باد، باران و خاک به درون چادر پیشگیری می‌کند.
زنان خانه‌دار، به طور فصلی و در ساعات فراغت از سایر امور خانه‌داری به بافت چیغ می‌پردازند.
چیغ در مناطق عشایرى استان کرمانشاه، قدمتى به بلنداى زندگى کوچ‌نشینى و عشایر دارد.
گروه گزارش