“آژنگ نیوز”:میوه توت در تهران درفصل بهار به دست مردم می رسید.در حدود ۹۰ سال پیش در داخل شهر تهران چندین توتستان وقفی بود یعنی اشخاص نیکوکاری در زمینهای محصور و یاغیرمحصور درختهای توت کاشته بودند تا عامه مردم بخصوص فقراء از آن بهره مند شوند .درنزدیکی سیدنصرالدین وسید اسماعیل وسرچشمه وپامنار وبیشتر محله های تهران توتستان های وقفی زیاد بود ؛از جمله درمحل امامزاده زید تهران.

در این زمان توت فروشها برای رواج کسب و کار خود فلسفه هایی می بافتنداز آن جمله اینکه کاهو مثل کافور سرد است وعلاج آن خوردن توت رسیده است که از آتش هم گرمتر است.بنابر این کسانی که در ماه اول بهار کاهو خورده اند باید حتما در ماه دوم بهار توت میل کنند وگرنه از سردی افلیج میشوند .داستان این توصیه بهداشتی به همین جا ختم نمیشد چون همینکه یک سبد توت را فروشنده به مشتری ها قالب میکرد فوری تذکر میداد که روی توت باید یک کاسه دوغ کا کوتی بخوری و گرنه از گرمی ؛دچار تب می شوند. و چون فروشنده خودش در سکوی جلوی امامزاده زید بساط دوغ فروشی داشت فوری یک کاسه دوغ هم به ناف مشتری ها می بست.چون این فروشنده در کنار امامزاده یک دکان کبابی هم داشت مشتریانی که توت و دوغ صبحانه را با تفصیل صرف کرده بودند.
موقع ظهر کنار باغچه ها با اشتهای تمام نان کباب می خوردند پول دوغ و کباب این فروشنده از یک قران بیشتر نمیشد.به این ترتیب خوردن توت به همین سادگی پایان نمیگرفت!
گروه تاریخ
