کتاب”موضوع: شاهرخ مسکوب، تفکر و آثار”منتشر شد. تالیف:یوسف اسحاق پور،چاپ اول: ۱۳۹۹ ، تعداد صفحه: ۸۰ ص.
درباره کتاب
بین تمامی کسانی‌که می‌شناسم، از ایرانی و غیرایرانی، برای شاهرخ مسکوب بیش از همه احترام قائل بوده‌ام و هستم. قبل از هرچیز این احترام برای آن چیزی بود که خود شاهرخ اسم آن را اخلاق می‌گذاشت.
برای مسکوب اخلاق جوهری بود از میراث دنیای حماسی و از ایران قرن چهارم و پنجم هجری. یک جنبۀ این اخلاق آزادمنشی و حسّ داد بود که به‌خاطر آن‌ها مسکوب انواع ناعدالتی و تنگنا و شکنجۀ جسمی و روحی را با بردباری و وقار تحمّل کرده بود و می‌کرد و نه اینکه این‌ها را حس نکند.
هرکس با آثار او آشنایی داشته باشد می‌داند که تا چه‌اندازه زخم‌پذیر بود و چقدر دنیای روحی شاهرخ دنیایی متلاطم از احساس و در احساس بود. اخلاق مسکوب نفی دنیای احساس او نبود، کمال احساس و فائق‌شدن بر آن بود.
با گذشتن از خویش بر احساس فائق می‌شد و آن را تبدیل به فکر می‌کرد، چنان‌که نوشته‌های او ناشی از این رابطه‌اند.
گروه رسانه