“آژنگ نیوز”:کار در برنجزار، یکی از سخت ترین کارهای کشاورزی در گذشته های نه چندان دور (البته در برخی نقاط از کشورهمچنان تا کنون)بوده است. بیشتر فعالان این عرصه هم خانمها بودند. این کار سنگین و متکی به توان جسمی از صبح زود در زمین گل آلود در برنجزار شروع می شد. این مرحله از کار با نام نشاءکاری در حقیقت مرحله کاشت برنج بود.این اقدام معمولا یک تا دو روز طول میکشد. رطوبت زمین برنجزار پر از آب برای سلامتی کارگران مضر بود،در کنار آن حشرات موذی از قبیل پشه و…موجبات آزار و اذیت کارگران و زمینه بیماری آنها را فراهم می آورد.

image 187 - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

مرحله بعد این کار زمانی آغاز می شد که برنجها به اصطلاح می رسیدند و آماده برداشت می شدند.در این مرحله نیز کار سختی های خودش را داشت و چیدن برنج یک تا دو روز به صورت مداوم طول می کشید. برنجها پس از درو دسته شده و آماده تحویل به برنج کوبی می شدند. خوشبختانه از زمانهای قدیم برنج کوبی در کارخانه انجام می گرفت. اما همان محیط در بسته . پر از گر دو خاک حکایت خاص خود را داشت.به همین جهت برخی عنوان می کنند که نام “برنج” برگرفته از عبارت “به رنج”یعنی “کاری که با رنج و مشقت بسیار انجام میگیرد”آمده است.

گزارش :محبوبه غلامی

گروه تاریخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *