در دهه 1840 ، شهرنشینی روزافزون منهتن ، شاعر – ویراستار ویلیام کالن برایان و معمار منظره اندرو جکسون داونینگ را بر آن داشت تا خواستار ایجاد یک پارک بزرگ در این جزیره شوند. نظرات آنها از حمایت گسترده ای برخوردار شد ، و در سال 1856 بیشتر زمین فعلی پارک با حدود 5،000،000 دلار خریداری شده بود که توسط قوه مقننهو دولت تخصیص یافته بود. پاکسازی این منطقه از سال 1857 آغاز شده و مستلزم حذف ساختمانهای مخروبه ، بسیاری از مزارع پرورش طیور و دام ها و چندین فاضلاب رو باز بود. طرحی توسط معماران Frederick Law Olmsted و Calvert Vaux طراحی شده بود که می توانست ویژگی های طبیعی این زمین را حفظ و تقویت کند تا بتواند یک پارک ساحلی را برای ساکنان شهر فراهم کند. در سال 1858 ، این طرح ازمیان 33 طرح دیگر که برای مسابقه ارائه شده بود،برای یک جایزه 2000 دلاری انتخاب شد. در طول ساخت این پارک ، میلیون ها تن از خاک عمقی و خاک سطحی برای ساخت زمین جابجا شد ، در حدود 5،000،000 درخت و درختچه کاشته شد ، سیستم آبرسانی جدید ساخته شد ، و بسیاری از پل ها و جاده ها ساخته شد.
در نهایت این پارک مرکزی کامل شده به طور رسمی در سال 1876 افتتاح شد و هنوز هم یکی از بزرگترین دستاوردها در محوطه سازی مصنوعی است. زمین و پوشش گیاهی پارک بسیار متنوع است و از محیط چمن صاف ، دامنه های ملایم و گل های متنوع گرفته تا رودخانه های شیب دار و صخره ای متغیر است. این پارک دارای مکانهای دیدنی جالبی تقریباً در هر نقطه است. موزه هنر متروپولیتن در پارک ، روبروی خیابان پنجم قرار دارد. همچنین یک باغ وحش ، یک سالن اسکیت ، یک تئاتر روباز ، بسیاری از زمین های بازی ورزشی و زمین های بازی کودکان ، در این منطقه وجود دارد. همچنین در این منطقه یک کلانتری وجود دارد ، البته چندین خانه که از اوایل قرن نوزدهم قدمت دارند ، هنوز در منطقه باقی مانده اند.
این پارک پیاده راهها و مسیرهای دوچرخه سواری زیادی دارد و روزانه هزاران نفر در این پارک ورزش میکنند.همچنین سالیانه ۲۵ میلیون نفر از پارک مرکزی نیویورک بازدید میکنند. وسعت پارک مرکزی نیویورک، حدود ۳۴۲ هکتار است که به شکل مستطیل در قلب منطقه منهتن واقع شده است. همچنین این پارک دارای دریاچه‌هایی به وسعت جمعاً ۶۰/۷ هکتار می‌باشد.
ترجمه :اجسان محرابی
گروه گزارش