گرفتن آزمون از کلفتها و نوکرها هم از موضوعات تاریخی جالب توجه است.در پنجم فروردین ماه 1351 بر اساس ضوابطی که در وزارت کار و امور اجتماعی برای کارگران منزل(کلفتها و نوکرها)تهیه شده بود ،آنان با دیدن دوره های آموزشی و موفقیت در آموزشها به درجه های مختلف تقسیم می شدند.

بنابر ضوابط مذبور،کارگر خانه به کسی اطلاق میشود که در کلیه امور مربوط به مواظبت و نگهداری و نظافت خانه مهارت کامل داشته باشد و بتواند امور خانه را به تنهایی اداره کند.

image 119 - پایگاه اطلاع رسانی آژنگ

کارگران منزل برای احراز شغل خدمتکاری جمعا 400 ساعت آموزش خدمتکاری می دیدند.پس از این مدت نیز باید در آزمایشها شرکت میکردند.

مواد امتحانی خدمتکاران

مواد امتحانی آنها عبارت بود از :احتیاط های ایمنی،بهداشت و نظافت شخصی(معاینه پزشکی از لحاظ سلامت جسمی و روحی،امراض واگیر و مسری و قدرت جسمی)

بهداشت خانواده و بهداشت عمومی (حفظ نظافت داخل خانه و شناخت میکروبها)کمکهای اولیه در موقع بروز حوادث غیر مترقبه  تا رسیدن طبیب مثل (شوک ،سنکوپ،برق زدگی،خونریزی ها ،شکستگی ،در رفتگی پا و دست و..)شناخت حقوق خانواده ،طرز رفتار درست با افراد خانواده و آداب و معاشرت ،شناسایی امور مالی ،طرز خرید اولیه،شناخت ماشینهای خانگی(طرز استفاده ،نگهداری و تعمیرات کوچک) رختشویی و اتوکشی ،چیدن میز صبحانه ناهار و شام برای افراد خانه و مهمانها ی مختلف در حالت نشسته و ایستاده و… در نهایت نحوه استفاده از اوقات بیکاری.در این زمان برخی خانواده های اشرافی افرادی را برای انجام کارهایشان در خانواده استخدام میکردند.

گروه تاریخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *